Шулай яшь кал сиксәндә дә,
Туксан, йөзгә җиткәч тә.
Бик кадерле син безгә,
Кирәксең һәммәбезгә.
Янам, көям, утлар йотам,
Синең яннан киткәч тә.
Олыгайган көннәреңдә
Без булырбыз таяныч,
Син— сәламәт. Җаның тыныч,
Шунысы— безнең куаныч.
Үз гомереңдә, әнкәй күпме
Кичердең син авырлык.
Синең кылган изгелегең
Уйласаң, таң калырлык:
Зур китаплар язарлык.
Мин бәхетле бүген, бик бәхетле,
Әнкәем бар үрнәк алырлык,
Ялгыз яшәүләре җиңел түгел,
Бирсен Ходай көч һәм сабырлык,
Безнең әнкәй истә калырлык,
Шундый әнкәй: һәйкәл салырлык.
