Агым су аша йөзеп чыксаң, кайгыдан арынасың.

Әгәр төшеңдә бодай күрсәң, сөенеч булыр.

Әгәр төштә сары май күрсәң, чир килер; катык йә сөт күрсәң, кулыңа хәләл мал керер.

Коедан су алганны күрсәң, кияүгә чыгасың.

Мәет турында төш күрсәң, өндә дә мәет була.

Төшеңдә бакыр акчалар алсаң, нахак сүз ишетәсең.

Төшеңдә бал корты күрсәң, хәләл мал насыйп булыр.

Төшеңдә еласаң - шатланасың.

Төшеңдә куян, каз күрсәң, бер туганың килә.

Төшеңдә тавык күрсәң, хәрам малдан өлеш тияр.

Төшеңдә тауга менсәң, бәхетле булырсың.

Төшеңдә чи ит, йомырка күрсәң, авыруга була.

Төнгеңдә шикәр һәм бал күрсәң, ил арасында олы дәрәҗәле буласың.

Төшеңдә яшеллек күрсәң, тиз килә торган шатлык.

Төштә ак әйбер - шатлык, кара әйбер - кайгы, кызыл әйбер - кыстау, яшел әйбер - озын гомер.

Төштә ак тун кисәң, байлыгың күп була.

Төштә атка атлану - мәртәбәгә ирешү.

Төштә болганчык су - көтелмәгән күңелсезлек; саф, чиста су - яхшы хәбәр.

Төштә гармун тавышы ишетсәң, хәбәр була.

Төштә җеп эрләсәң, ерак җирдән якын кешең килә.

Төштә карчыга күрсәң, ил эчендә мәртәбә казанырсың.

Төштә көзгегә карау яки яңа аяк киеме кию - тормышка чыгу.

Төштә сәмруг кош күрсәң, олуг мәртәбәле булырсың.

Төштә солы яки карабодай күрсәң - авыру.

Төштә су керү - елау.

Төштә суны көймә белән кичсәң, башка илгә барасың.

Төштә төрле җепләр күрү - юлга чыгу.

Яңа урында беренче мәртәбә йокларга яткач, түбә тактасын санап йоклыйлар: «Әйбәт төшләр, дөрес төшләр керсен»,- дип.