Тазбаш

Шөгыль авторы: Татарстан Республикасы Кама Тамагы районы Кама Тамагы бистәсе 1 номерлы “Салават күпере” исемендәге балалар бакчасында татар теле өйрәтүче югары категорияле тәрбияче Абдуллина Гөлсем Бәдретдин кызы.

Ага чишмә челтер-челтер

Өлкәннәр төркеме белән үткәрелгән экологик кичә.

 Кичәнең максаты: 

1. Балаларга чишмәнең изге җир, аннан агучы суның табигый байлык икәнен аңлату;

2. Табигаткә сакчыл караш, мәхәббәт тәрбияләү;

3. Табигатьнең матурлыгын күрә һәм соклана белергә өйрәтү;

4. Балаларда күңел күтәренкелеге булдыру.

Дустым синең белән танышып татулашып йөрүебезгә ничә еллар икәнен дә төгәл хәтерләмим бугай инде. Сине үземне белгәннән бирле, гомерем буе беләм шикеле.  Әйтерсең, безнең мөнәсәбәләр уртак шатлыклар, борчулар, маҗаралар, сәяхәтләр аша  күптән дуслык чикләрен узып, туганнар  дәрәҗәсенә җиткән. Чынлап та, син миңа инде күптән туганым, сеңелем шикелле. Юк сеңел түгел апа  дисәм төгәлрәк буладыр, чөнки тормышның кайсы гына өлкәсен алма, анда синең тәҗрибәң зуррак, нинди генә эшкә тотынма син аны әллә кайчан эшләргә өлгергәнсең, тәвәкәллегең дә минем белән чагыштырганда апаларныкыча. Кыскасы шул, бар яктан да уңган да, булган да хатын-кыз  син.  Шуңадырмы, мин һәрчак синең шаянлыгыңа сокланып, җитезлегеңә көнләшеп йөрим.  (Дусларча инде, әлбәттә.) Һәм бүгенге туган көнеңдә сиңа бер генә теләк телисе килә: һәрчак шундый булып кал. Саулыгың белән чәчрәп торган матурлыгың йөзеңнән бер кайчан китмәсен. Кешеләргә нур, өмет һәм ышаныч сибә торган йөзең бервакыт сүнмәсен. Кешеләр һәрчак көнләшеп, яхшы ният белән көнләшеп йөрсеннәр.

Әйе, әйе көнләшеп, хәтта тормыш иптәшең  [...]  кагыла бу сүзләр. Чөнки ир-атның көнләшүе – чама белән көнләшүе – ул хатын-кызны тагын да гүзәлләндерә, үзен хатын-кыз, сөекле, кирәкле кеше итеп  тоярга мәҗбүр итә. Шулай булгач, сөеп-сөелеп, байлыкта, муллыкта яшәргә дә яшәргә дустым насыйп булсын.

Кадерле укытучыларыбыз! Сезне һөнәри бәйрәмегез белән чын күңелдән тәбрик итәбез. Сезгә сәламәтлек, иҗат һәм һөнәр уңышлары телибез. Бүгенге бәйрәмегездә сезгә нинди теләкләр, сүзләр генә теләсәк тә аз шикелле тоелыр. Шуңа күрә рәхмәт әйтеп бер кыйсса сөйләп китәсе килә.

Хозыр Ильяс бер авыл янәшәсенә килеп җиткән. Элек авылга теләсә кем кермәсен өчен авыл капкалары бикле булган.. Шунда аны авылда яшәүче бер бала күреп алган. Ул тиз генә йөгереп килгән дә юлчыга капка ачкан. Бу хәлдән соң Хозыр Ильяс бала янына килгән һәм: «Синең бу яхшылыгың өчен нишлим икән? Рәхмәт әйтсәм, күп булыр, атымны ал», – дигән. Шул рәвешле аңа атын биреп калдырган. Көндәлек тормышта бик гади, баналь рәвештә яңгыраган әлеге сүз үзенә зур мәгънә һәм хисләрне сыйдыра. Шуңа күрә бүгенге көндә сезгә карата эчкерсез, ихтирамлы, рәхмәтле хисләребезне бер нинди дә бүләк алыштыра алмас рәхмәт сүзе аша җиткерәбез хөрмәтле мөгаллимнәребез. Рәхмәт сезнең сабырлыгыгыз, зирәклелелегез, рухи дөньяга китергән юлыгыз өчен. Рәхмәт, мең рәхмәт.

Кадерле улыбыз! Сине урта белем бирү мәктәбен уңышлы тәмамлавың белән тәбриклибез. Бу казанышыңа без чиксез сөенәбез. Ниһаять иртән мәҗбүри йокыдан торуларың, өй эше хәзерләүләрең, сыйныфтан тыш эшләр -- болар барсы да синең өчен дә,  безнең өчен дә артта калды. Хәзер син безнең каршыда мөстәкыйль фикер йөртә алган, үзенә тиешле, дөрес карарны кабул итә алырлык зур егет. Чынлап та, бүгенге көннән син үзеңнең алдагы тормышыңа зур йогынты ясарлык карарлар кабул итә аласың. Югары уку йортына керергә дисеңме, ватанга хезмәт сафларына дисеңме, нинди генә юлга басма, әгәр ул тугры һәм дөрес икән без сиңа  һәрвакыт  таяныч булырбыз. Булдыралганча киңәш, хезмәт белән ярдәм итәргә тырышырбыз. Син безнең кадерле улыбыз, ни генә булмасын, янәшәңдә һәрчак синең өчен җан атып борчылып торган әтиең-әниең барын исеңнән чыгарма. Ата-ана хәер догасында булган бала бик бәхетле була улым, шунысын да онытма. Без синең киләчәгеңнең бары тик якты нурлар, шат авазлар, иман һәм бәхет белән тулы булуын телибез.

Зур урман эчендә, бер алан уртасында тылсымчы яшәгән. Аның бер көтү сарыгы булган ди. Көн саен ул шуларның берсен суеп ашый торган булган. Сарыклар тылсымчыга бик күп борчу китергәннәр – алар урман буенча таралышканнар һәм тылсымчы бер сарыкны тотарга, ә калганнарын бер көтүгә җыярга озак вакытын исраф иткән. Әлбәттә, ул суярга җыенган сарык моны сизенгән һәм бик каты карышкан, ә аның акырган тавышлары башкаларны куркуга салган.